Tristan Stokman: ‘Ik denk dat we hoge ogen kunnen gaan gooien’

GROESSEN -  Tristan Stokman (20) is dit seizoen weer te bewonderen in het groen-wit van SC Groessen. Op zijn vijftiende besloot hij te vertrekken naar DCS, vijf jaar later bewandelt hij de omgekeerde weg. Daar zit een verhaal achter.

Door Indy Roelofs

Tristan werd verliefd op het spelletje aan de Zwarteweg 4, waar hij een groot deel van zijn jeugd doorliep: “Volgens mij was ik vier jaar toen ik voor het eerst de voetbalschoenen aantrok. Ik wist eigenlijk ook al snel dat ik het ook best aardig kon. De hele jeugd bij Sportclub Groessen heb ik in de selectieteams gezeten, en daarmee ook vrijwel altijd eerste en tweede klasse gespeeld. Ik vond het echt leuk om zo competitief te voetballen, van jongs af aan al.”

Toch verkaste hij op zijn vijftiende naar DCS. “Een van mijn beste vrienden, Bram Roelofs, was aanvoerder van DCS JO17. Ik kende hem, en de andere spelers, veelal van school. Niet alleen de spelers, maar ook de trainer, Berat Sasmaz, kende ik. Hij heeft uiteindelijk aan mij gevraagd of ik bij DCS wilde komen voetballen. Het leek me heel vet om uiteindelijk uit te komen voor het eerste van DCS, waardoor ik de keuze maakte over te stappen.”
Eenmaal bij DCS kreeg Tristan, ondanks het voetbalplezier dat hij er had, ook met tegenslagen te maken. Zo kon hij, door corona, amper spelen in de JO19. “Uiteindelijk voelt het alsof ik de hele JO19 heb overgeslagen. Samen met drie andere jongens uit het team ben ik uiteindelijk vervroegd overgeplaatst naar het eerste, wat uiteindelijk mijn doel was toen ik hier kwam,” zegt Stokman. Ook bij de senioren zat het voor de Groessense aanvallende middenvelder niet altijd mee. Hij kreeg namelijk te maken met blessures aan zijn enkel. “Toch heb ik uiteindelijk veel geleerd bij het eerste van DCS.”

’ Ik heb wel het idee dat ik in Zevenaar door de voordeur ben
vertrokken’

Waarom dan toch terug naar Groessen? “Mede door mijn blessures zat ik steeds vaker op de bank, maar mijn motivatie was nog altijd gigantisch hoog. Ik besefte dat wanneer alle spelers van DCS 1 fit waren, ik niet zou spelen. Het moment dat ik bij het eerste kwam zat ik zo vol zelfvertrouwen dat mensen me misschien wel arrogant vonden. Echter, aan het het einde van afgelopen seizoen, voelde ik me juist onzeker. Toen ik op een dag weer een volle wedstrijd op de bank zat belde Marco van Eekeren mij, de trainer van Groessen. Ik kon bij hem mijn hart luchten, zo begon het balletje te rollen. Toen ik uiteindelijk de keuze had gemaakt, proefde ik niets anders dan begrip, zowel van de trainer van DCS, als van de spelers. Ik heb wel het idee dat ik in Zevenaar uit de voordeur ben vertrokken.”
De nieuwe nummer 17 van Sportclub Groessen voelde zich bij binnenkomst gelijk helemaal welkom bij de vierdeklasser. Een van de eerste oefenwedstrijden speelde Groessen heel toevallig tegen DCS. “We wonnen met 3-0 en ik heb een half uurtje meegedaan.” Tristan heeft een goed gevoel over komend seizoen: “De club is in positieve zin veranderd sinds ik ben vertrokken. Het is een levendige club met een goed voetballend eerste. Ik denk dat we hoge ogen kunnen gaan gooien dit seizoen.”