Mike Peters: ‘Het communiceren met Mark en mama zal nooit ophouden’
DUIVEN - De sterfheid laten zien, dat is wat Mike Peters met zijn gedichten teweegbrengt. Hij heeft een dichtbundel uitgebracht in het teken van het verliezen van zijn broer en moeder: 'De drie-eenheid van Zevenaar'. Op deze manier kon hij met hen blijven communiceren en zullen ze altijd bij hem zijn. Op 12 juni introduceerde Mike zijn dichtbundel in de Ogtent.
Door Jasmijn Muijser
Op 1 maart 2021 verloor Mike zijn broer tweelingbroer Mark, en even later op 30 april 2021 ook zijn moeder. Anneke Cohen Rodrigues. “Na ruim 50 jaar was de drie-eenheid plotseling verbroken,’ vertelt Mike slikkend. Op 9 mei schreef Mike zijn allereerste kaart, gericht aan zijn geliefde moeder. Het idee om digitale kaarten te gaan maken kwam voort uit een traditie van de drie-eenheid: het sturen van ansichtkaarten naar familie, vaak met een persoonlijk gedicht, vanuit hun vakantieadres in Havelte in Drenthe. Een plek die ze elk jaar bezochten. In zijn eentje lukte dat niet, dus besloot Mike om digitale kaarten op Facebook te gaan publiceren; gericht aan de kleine sociale kring van vrienden en familie, maar ook aan zijn mama en Mark.
In zijn gedichten vertelt Mike over de dingen die hem overkomen, de obstakels op zijn weg en de mooie momenten. “Ik stel mijzelf helemaal open. Ik stel vragen en de antwoorden krijg ik dan misschien niet meer rechtstreeks fysiek, maar wel via andere tekens.” Het talent voor dichten ligt in de familie. Zowel Mike als zijn broer Mark zijn ervaren dichters, maar van wie ze het hebben is nog altijd een mysterie. “Hiermee uiten we onze gevoelens,” legt Mike uit. Voor Mike is het schrijven van zijn gedichten een vorm van communicatie met Mark en zijn moeder. Op 10 augustus begon het boekavontuur voor Mike pas echt. Toen schakelde Mike over naar het elke dag schrijven van een gedicht. Alle gedichten werden door nichtjes van Mike in Word verzameld als basis voor zijn boek. Op een willekeurig moment van de dag ging hij zitten voor het schrijven van zijn gedicht. De inspiratie moest eerst opborrelen. Soms gebeurde dat meteen wanneer hij opstond en soms zat hij zelfs om drie uur ’s nachts pas achter zijn computer. “Het boek is heel persoonlijk, dat hoort er ook bij. Het toont de kwetsbaarheid en de openheid zoals wij zijn. Zoals ik ben.”
Emotioneel
Ook na het schrijven van zijn boek is Mike niet opgehouden met het creëren van gedichten en het posten op Facebook. “Het communiceren met mama en Mark zal nooit ophouden.” Of hij nog een boek zal schrijven ligt echt aan de reacties die hij ontvangt. “Het is heel veel werk geweest en het is ook heel emotioneel geweest.”
Luikjes
Hoewel het schrijven van het boek niet het doel was van zijn gedichten, betekent het boek veel voor hem. Hij had de overvloed van positieve reacties en steun die hij er mee verkreeg echter niet verwacht. "Aan alles komt een eind,' vertelt Mike. Hij ontving vaak dankbaarheid voor de kwetsbare en rakende inhoud van zijn gedichten. "Ik trek er luikjes mee open. Luikjes in het hart van mensen die al heel lang niet zijn opengegaan. De drie-eenheid missie is compleet. Maar ik blijf vooral doen wat we met ons drieën altijd deden.” Mike is nu de laatste in de lijn. Voor het einde is hij niet meer bang. Daar heeft het schrijven van zijn boek hem wel mee geholpen.