Must have
Eerder schreef ik al over de trucjes die reclamemakers toepassen om ons onschuldige consumenten aan het consumeren te krijgen. Zo verbaas ik me er altijd over dat reclamemensen lijken te denken dat we na ieder seizoen onze hele kledingkast leeg kieperen. Ieder seizoen moeten we weer een nieuwe jas, trui of zwembroek aanschaffen, anders kunnen we niet naar buiten.
Blijkbaar moeten we ook na ieder seizoen ons hele huis aanpassen. Hup, dat blauwe bankstel weg, dat is veel te zomers! Ik blijf me er over verbazen, maar er zijn serieus mensen (erg vaak vrouwen) die iedere zoveel tijd hun interieur volledig omgooien.
Ook denken ze in reclameland dat we allemaal als idioten achter de laatste mode aanrennen. Of pardon, fashion. Dan moet je dus fashion items kopen, zoals veel te korte truitjes met enorme pofmouwen en zo. En nog zo’n mooie term: de must have (in goed Nederlands: de moet-je-hebben).
Die must have zegt dus eigenlijk dat we er niet onderuit komen. Je moet echt een veel te kort truitje met enorme pofmouwen aanschaffen, anders tel je niet meer mee. Dit woord speelt enorm in op hebberigheid en snelle mode, als je het mij vraagt. Gelukkig zijn er ook nog de basics, oftewel, de saaie standaard broeken en truien. Al willen ze dat we die ook iedere week nieuwe kopen.
Nu ik er zo over aan het schrijven ben, bedenk ik dat ik nog nooit een vriendin of kennis deze reclamewoorden heb horen zeggen. ‘Oh Truus, dit is echt een must have basic item voor jou!' Misschien heb ik mijn vriendinnen hierop uitgezocht, maar die van mij slaan gelukkig niet van die rare taal uit als we gaan shoppen (want ook winkelen is niet meer hip). Reclametaal, het is een wereld op zich.
Manon Kummer